Misja European Society for Traumatic Stress Studies

ESTSS (Europejskie Towarzystwo na rzecz Badań nad Stresem Traumatycznym) promuje dzielenie się wiedzą i doświadczeniem na temat psychotraumatologii. Robimy to poprzez wspieranie badań i najlepszych praktyk, budowanie sieci współpracy oraz wkład w politykę publiczną na poziomie europejskim.

• ESTSS dba o to aby rezultaty badań klinicznych i praktyk prawnych w obszarze psychotraumatologii były systematycznie gromadzone i publicznie krytycznie oceniane.
• ESTSS rozwija i propaguje inicjatywy dotyczące wszystkich aspektów stresu traumatycznego i jego wielu reperkusji.
• ESTSS poszukuje dróg umożliwiających powstanie platformy współpracy pomiędzy jednostkami i organizacjami w obszarze psychotraumatologii. Więcej

Historia

W 1988 roku Roderick Ørner zwołał Pierwszą Europejską Konferencję dotyczącą Badań nad Stresem Traumatycznym, w Lincoln (Zjednoczone Królestwo). Zaprosił na nią Charlesa Figley’a, współzałożyciela i pierwszego przewodniczącego towarzystwa zwanego wówczas Towarzystwem Badań nad Stresem Traumatycznym (Society for Traumatic Stress Studies; STSS), mającego swoją siedzibę w Ameryce Północnej, oraz Johna Wilsona ówczesnego przewodniczącego tego towarzystwa.

Uczestnicy spotkania podjęli dyskusję nad utworzeniem europejskiej filii STSS, ale rozpoznając znaczenie wyrazistych europejskich tradycji w zakresie psychotraumatologii, zdecydowali się na utworzenie Europejskiej Sieci do spraw Traumy, zrzeszającej profesjonalistów w zakresie psychotraumatologii. Podstawowymi celami Sieci było: (1) ułatwienie budowania sieci kontaktów pomiędzy instytucjami o charakterze akademickim, centrami zajmującymi się leczeniem i jednostkami zainteresowanymi problematyką skutków traumy i ich rozwiązywania i (2) zorganizowanie większej ilości konferencji europejskich. Druga Europejska Konferencja  dotycząca Stresu Traumatycznego odbyła się w 1990 roku w Noordwijkerhout (Holandia).

Do tego czasu STSS zmieniło swoją nazwę na Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Stresem Traumatycznym (International Society for Traumatic Stress Studies; ISTSS) i w 1992 roku, w Amsterdamie (Holandia) zorganizowało pierwszą Światową Konferencję dotyczącą Stresu Traumatycznego. Wraz z ukonstytuowaniem grupy planującej, zrzeszającej Woltera de Loos, Atle Dyregrova, Rodericka Ørnera i Stuarta Turnera (przewodniczący) zaczęło także narastać zainteresowanie utworzeniem Europejskiego Towarzystwa Badań nad Stresem Traumatycznym (European Society for Traumatic Stress Studies; ESTSS). Energetyzujące dyskusje pomiędzy grupą planującą i ISTSS zakończyły się porozumieniem z ówczesnym przewodniczącym ISTSS Charlesem Marmarem, że ESTSS zostanie utworzone jako towarzystwo afiliowane przy ISTSS, z czasem przekształcając się w federację Towarzystw Badań nad Stresem Traumatycznym o zasięgu ogólnoświatowym.

ESTSS zostało zatem formalnie uruchomione w 1993 roku, podczas Trzeciej Europejskiej Konferencji na temat Stresu Traumatycznego, odbywającej się w Bergen (Norwegia). Członkowie założyciele spotkali się i na pierwszego przewodniczącego ESTSS wybrali Woltera de Loos (Holandia). Do maja 1995 roku, kiedy ESTSS organizowało Czwartą Konferencję na temat Stresu Traumatycznego we Francji, towarzystwo zbudowało solidną bazę członkowską i sekretariat. Członkowie otrzymywali newsletter ESTSS i mogli subskrybować Journal of Traumatic Stress za niższą opłatą. W rezultacie rozpoznania różnorodności językowej w Europie formalne związki zostały ustanowione z Towarzystwem Języka Francuskiego do spraw Badań nad Stresem Traumatycznym (Association de Langue Francaise pour l’Etude de Stress Traumatique; ALFEST).

Późniejszymi przewodniczącymi byli Stuart Turner (Zjednoczone Królestwo), Roderick Ørner (Zjednoczone Królestwo), Ueli Schnyder (Szwajcaria), Bas Schreuder (Holandia), Dean Adjukovic (Chorwacja), Berthold Gersons (Holandia), Jonathan Bisson (Zjednoczone Królestwo) i Miranda Olff (Holandia). W roku 2011 Brigitte Lueger Schuester (Austria) obejmie stanowisko dziesiątej przewodniczącej ESTSS. Do 1999 roku zarząd ESTSS był wybierany poprzez kooptację. W 2000 roku zdecydowano o wprowadzeniu tradycyjnych wyborów odbywających się co dwa lata. Zgodnie z obecnymi ustaleniami przewodniczący początkowo działa jako elekt, następnie działa jako przewodniczący i kończy swoją kadencję roczną funkcją byłego przewodniczącego. W ten sposób zabezpieczona została ciągłość towarzystwa.

W późniejszym okresie odbywające się co dwa lata konferencje ESTSS miały miejsce w Maastricht (1997), Stambule (1999), Edynburgu (2001), Berlinie (2003), Sztokholmie (2005), Opatiji (2007) i w Oslo (2009) – w 2011 roku konferencja odbędzie się w Wiedniu. W konferencjach bierze udział około 800 do 1200 uczestników z Europy, Stanów Zjednoczonych, Południowej Ameryki, Azji, Afryki i Australii. Te europejskie konferencje organizowane są najczęściej przez lokalne grupy, zazwyczaj wspomagane przez lokalne rządy. Zróżnicowanie kulturowe, żywnościowe i muzyczne czyni te konferencje bardzo atrakcyjnym polem spotkań dla profesjonalistów z zakresu traumy, zapewniając możliwość poznania się, wymiany doświadczeń i zaprezentowania swoich badawczych i klinicznych umiejętności.

Poza odbywającymi się co dwa lata konferencjami pod patronatem ESTSS w Europie odbywa się wiele spotkań o charakterze lokalnym. W latach 90-tych Roderick Ørner zapoczątkował wiele wydarzeń mających na celu podejmowanie dyskusji na temat wczesnych interwencji po klęskach i katastrofach. Wydarzenia te przekształciły się w szerzej zakrojone Europejskie Warsztaty na temat Stresu Traumatycznego (European Workshops for Traumatic Stress; EWOTS), odbywające się na przykład w Dublinie, Belfaście, Helsinkach, Mediolanie, Toledo, Zurychu, Tbilisi, Warszawie i wielu innych miastach w całej Europie.

Jedno z podstawowych ograniczeń rozwoju ESTSS stanowiła ograniczona baza językowa (angielski), prowadząca do dominacji członków ze Zjednoczonego Królestwa i Europy Północnej. W Niemczech zostało założone i zaczęło gwałtownie się rozwijać Towarzystwo Psychotraumatologii (Deutschsprachige Gesellschaft für Psychotraumatologie; DeGPT). Mniej więcej w tym samym czasie zaczęła gwałtownie spadać liczba członków ESTSS. W ESTSS zauważono, że przyłączanie się do regionalnego Towarzystwa Badań nad Stresem Traumatycznym, ESTSS i ISTSS jest zbyt kosztowne. W związku z powyższym w 2003 roku Zarząd ESTSS zadecydował o podjęciu procesu restrukturyzacji ESTSS w kierunku organizacji parasolowej (umbrella organization) regionalnych europejskich członkowskich Towarzystw Badań nad Stresem Traumatycznym. W Holandii w 2005 roku utworzono zorientowane na język holenderski Towarzystwo Psychotraumatologii, następnie powstały towarzystwa brytyjskie, gruzińskie, polskie, francuskie, szwajcarskie, włoskie, duńskie i portugalskie. W 2009 roku ESTSS oficjalnie stał się europejską organizacją parasolową.

Nie wszystkie towarzystwa i organizacje działające w obszarze traumy (na skalę europejską, krajową i regionalną) spełniają warunki stawiane towarzystwom członkowskim. Jeśli jednak ich cele są przynajmniej częściowo zgodne z celami ESTSS mogą one stać się towarzystwami afiliowanymi przy ESTSS. Członkowie towarzystw afiliowanych mogą ubiegać się o przyłączenie się do ESTSS jako jednostki i są uprawnieni do uzyskania zniżek w składkach członkowskich.

Szczególnie ważne są rezultaty współpracy z europejskimi towarzystwami afiliowanymi takimi jak ESTD, ESTPD i EMDR (np. połączone dnie mające miejsce w trakcie odbywających się co dwa lata konferencji), ułatwiające zjednoczenie obszarów badawczych i zacieśnianie współpracy.

Cenimy również konstruktywną współpracę z ISTSS, które swoje spotkania zarządu często organizuje w trakcie trwania konferencji przygotowywanych przez ESTSS i którego członkowie pomagają nam w zapewnieniu bardzo popularnych wykładów plenarnych i warsztatów.

ESTSS, we wspólnym przedsięwzięciu z Komisją Europejską, podjął działania mające na celu informowanie i oddziaływanie na regulacje dotyczące wymaganego szkolenia dla profesjonalistów zaangażowanych w opiekę nad jednostkami narażonymi na działanie traumatycznych stresorów jak również standardy praktyki w centrach szkolących. Unia Europejska dofinansowała projekty badawcze mające na celu zwiększenie liczby opartych o wyniki badań naukowych technik wykorzystywanych w opiece nad ofiarami traumy (TENTS, www.tentsproject.eu), projekty te zostały rozpoczęte i są wspierane przez członków zarządu ESTSS.

W 2007 roku ESTSS wprowadziło Ogólny Certyfikat z zakresu Psychotraumatologii. Osoby ubiegające się o certyfikat biorą udział w warsztacie wprowadzającym oraz kilku zatwierdzonych przez ESTSS warsztatach półdniowych poruszających szereg tematów, zwiększając w ten sposób zwiększając zakres wiedzy i umiejętności na temat odmiennych aspektów psychotraumatologii.

Członkowie ESTSS otrzymują obecnie newsletter ESTSS, uzyskują zniżki na prenumeratę Journal of Traumatic Stress i wnoszą niższe opłaty na konferencje i spotkania naukowe organizowane przez ISTSS i inne afiliowane towarzystwa badań nad stresem traumatycznym. W 2002 roku ESTSS wprowadziło zarezerwowaną wyłącznie dla członków część strony internetowej. W tej sekcji strony znajdują się najnowsze i poprzednie biuletyny ESTSS w języku angielskim. W 2010 została stworzona nowa strona, z nowym logo i materiałami potrzebnymi nowoczesnemu specjaliście z zakresu traumy.

Wreszcie, w grudniu 2010 roku, ESTSS uruchomiło swoje własne czasopismo Europejskie Czasopismo z zakresu Psychotraumatologii (European Journal of Psychotraumatology; EJPT, www.eurojnlofpsychotraumatol.net) zawierające zarówno artykuły naukowe jak i teksty nakierowane na praktyczną działalność kliniczną.

Wszystkie opisane powyżej inicjatywy ilustrują w jaki sposób ESTSS poszukuje dróg do wypełniania swoich celów statutowych.